Dotąd rozwijający się impuls oznaczałem jako wykończenie wewnętrznej fali płaskiej z potencjalnym zasięgiem ok 3.000 lub w najlepszym przypadku 3.300 pkt. Ewentualnie jako C trójkąta w trójkącie o oczekiwanym zasięgu poniżej 2.950 a najlepiej 2.500 pkt. Dzisiaj obie opcje zostały poddane poważnej próbie. Kształtująca się fala odzwierciedla bardzo złożony obraz psychologii inwestorów - zbyt złożony jak na falę C (płaskiej bądź trójkąta). W związku z tym zamykam rozdział pod tytułem "zwieńczenie korekty" i oczekuję obecnie wybicia historycznego szczytu na WIG20 w perspektywie trzech lat.
Aby tak się stało potrzebujemy superfali - wejścia w szeroką strefę właściwie pozbawioną oporów o rozpiętości około 450 pkt. z mocnym akcentem w rejonie 2.650 pkt, który powinien zostać bezboleśnie przeskoczony (wbrew założeniom płynącym z analizy technicznej wykresu). Kolejne potencjalne opory znajdują się już powyżej strefy 3.000 pkt. Impuls powinien właściwie żyć już własnym życiem nie zważając na historyczne opory, ale ponieważ nie potrafię przewidzieć dokładnego zachowania zaznaczyłem je na obrazku i wg. nich wyrysowałem wygląd fali. Niemniej uważam to bardziej za "wizję artysty", swoisty schemat niż rzeczywiście oczekiwany przebieg, który będę aktualizował w miarę rozwoju sytuacji. III powinna ostatecznie nadgryźć ATH, następnie zawrócić w najmocniejszej korekcie trendu i powrócić do wzrostów mocnym akcentem w V.
Finalny poziom potwierdzenia: > 2.950 pkt.
Poziom zanegowania: brak, w superfali oczekuję bezkompromisowego efektu "odjeżdżającego pociągu", właściwie pozbawionego mocniejszych cofnięć za to z przedłużającymi się seriami zielonych świec i ograniczoną wrażliwością na rynki otoczenia; pozycje krótkie na kontraktach i akcjach, powinny być miarowo wyciskane, długie wstrzymywane w oczekiwaniu na cofnięcie i następnie otwierane w pośpiechu na coraz wyższych poziomach.
Powodzenia!
