Trzeci blef

Rynek bawi najwidoczniej ostatnia rola, w której się znakomicie sprawdza - rola wytrawnego blagiera - hazardzisty igrającego ze wszystkimi wokoło. Do dwóch dotychczasowych blefów, czyli zwodniczego impulsu fali C podwójnej korekty płaskiej rozszerzonej oraz serii załamanych fal, właśnie dokłada trzeci. Jest nim dodatkowy zygzak, o którym kiedyś pisałem, w kontekście tego, że fale drugie nie lubią być samotnymi falami płaskimi. I kiedy już wydawało się, że tym razem będzie inaczej, całą zabawę popsuło wspomniane, oczekiwane a zarazem (jak to zwykle bywa) zaskakujące złożenie w fali 2.

Ostateczny zasięg korekty oceniam na niecałe 2.500 pkt, przy czym takie zakończenie będzie oznaczało załamanie w ostatnim ruchu a więc kolejną zabawę pt.: "czy to już koniec?". Poza docelowym poziomem warto też śledzić daty: 1. a przede wszystkim 8. kwietnia, które w świetle dotychczasowej konfiguracji fal powinny zostać potraktowane przez rynek w sposób szczególny.

Podwójny blef

"Fala łąk szumiących"

Fala II ex post okazała się być bardziej skomplikowana niż z początku zakładałem. W ostateczności należy ją interpretować jako korektę płaską podwójnie rozszerzoną, tj. falę, której składowa podfala B jest sama w sobie falą płaską rozszerzoną. Fala ta przez długi czas wodziła rynek za nos, tworząc ułudę potrójnego zygzaka, nie mniej jest w pełni zgodna z zasadami teorii fal Elliotta a także z pierwotnie zakładanym przeze mnie zasięgiem fali I kończącym się na poziomie 2.364 pkt oraz z faktem późniejszego jej zniesienia przez falę II o dokładnie 61,8 %.

Wstępny zasięg fali III wytyczony z ekstremum fali II na zasadzie projekcji z fali I w zgodzie ze skalą Fibonacciego określam nadal na 2.000 +/- 50 pkt.