"Fala łąk szumiących"

Fala II ex post okazała się być bardziej skomplikowana niż z początku zakładałem. W ostateczności należy ją interpretować jako korektę płaską podwójnie rozszerzoną, tj. falę, której składowa podfala B jest sama w sobie falą płaską rozszerzoną. Fala ta przez długi czas wodziła rynek za nos, tworząc ułudę potrójnego zygzaka, nie mniej jest w pełni zgodna z zasadami teorii fal Elliotta a także z pierwotnie zakładanym przeze mnie zasięgiem fali I kończącym się na poziomie 2.364 pkt oraz z faktem późniejszego jej zniesienia przez falę II o dokładnie 61,8 %.

Wstępny zasięg fali III wytyczony z ekstremum fali II na zasadzie projekcji z fali I w zgodzie ze skalą Fibonacciego określam nadal na 2.000 +/- 50 pkt.